Serial Grillers review
Κανονικά ίσως δε θα έπρεπε να γράφουμε review υπό αυτές τις συνθήκες, αν δεν έχουμε πάει στο μαγαζί δηλαδή, αλλά τι να κάνουμε. Άμα δε πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στο Μωάμεθ. Κι έτσι αφού δε πήγαμε στο Serial Grillers για burgers, ήρθε το Serial Grillers στο φετεινό Burger Fest και βρεθήκαμε να τα τρώμε εκεί.
Αν πήγατε κι εσείς στο Burger Fest θα θυμόσαστε τι χαμός γινόταν. Μπήκαμε στην ουρά για το Serial Grillers (μας τράβηξε το όνομα) και περιμέναμε για burgers. Τώρα που γράφουμε αυτές τις λέξεις και ψάχνουμε για το website του Serial Grillers βλέπουμε ότι δεν υπάρχει. Το μαγαζί εχει καταστήματα στο Γαλάτσι και στο Ηράκλειο, εμφανίζεται στο e-food, στο Wolt και στο Box ενώ βρίσκουμε και ένα local chain με το ίδιο όνομα με 4 locations στο Tucson της Arizona. Από εκεί φαίνεται πως οι δικοί μας "δανείστηκαν" το όνομα. Κρίμα γιατί νομίζαμε ότι το "Serial Grillers" ήταν και πολύ πρωτότυπο. Δεν έχουμε πρόβλημα που δανείστηκαν το όνομα, αλλά τώρα ευχόμαστε να είχαν δανειστεί και τίποτα από το menu των Αμερικάνων, αντί να μας πουλάνε burgers με μπιφτέκι προβατίνα και με ψωμί χωριάτικο...
Εν πάσει περιπτώσει το burger ήρθε τελικά στα χέρια μας. Ήταν το classic burger. Κάποιος πρέπει να τους πει ότι το μαρούλι δε πρέπει να μπαίνει κατευθείαν κάτω από το καυτό μπιφτέκι γιατί γίνεται soggy, ζεστό και limp, σα μαραμένο δηλαδή και χάνει το crunchiness που έχει.
Serial Grillers Classic Burger
Για να πάμε στο bun ηταν ένα απλό, από αυτά τα φουσκωτά με μπόλικο όγκο, και έκανε καλά τη δουλειά του να κρατάει το μπιφτέκι και τα υλικά μέσα αλλά μέχρι εκεί. Όχι κάτι συνταρακτικό. Το μπιφτέκι είχε κάποιο ύψος άρα δεν ήταν smashed. Δε θυμόμαστε αν μας δόθηκε επιλογή αλλά στο Wolt βλέπουμε ότι έχουν όλα τα options δηλαδή rare, medium rare, medium, medium well, well done. Οι βαθμοί ψησίματος είναι για τις μπριζόλες, όχι για τα μπιφτέκια για 2 λόγους. 1ον γιατί στο μπιφτέκι δεν βολεύει να βάλεις θερμόμετρο και 2ον για λόγους υγείας το μπιφτέκι πρέπει να ψήνεται μέχρι το κέντρο του, δηλαδή well done. (Είναι τα βασικά αυτά, δε σας τα είπανε εκέι στη Le Monde που πήγατε;) Έτσι κι αλλιώς όμως δε νομίζουμε ότι πετυχαίνουν ποτέ να δώσουν παραγγελία όπως τη ζήτησε ο πελάτης γιατί για να πετύχεις βαθμό ψησίματος πρέπει να βάλεις θερμόμετρο και αν πρέπει να ψήνεις 20 μπιφτέκια ταυτόχρονα τι κάνεις; έχεις βάλει 20 θερμόμετρα ή έχεις ένα και προσπαθείς να το βάλεις σε 20 μπιφτέκια την ώρα που τελειώνει το ψήσιμο τους; Δύσκολα πράγματα. Μια άλλη λύση είναι να κρατάς χρόνους, αλλά όταν ψήνονται πολλά μπιφτέκια ταυτόχρονα σίγουρα χάνεται η μπάλα. Επιπλέον, για να λειτουργήσει αυτό με τους χρόνους πρέπει να ξέρεις και τι θερμοκρασία βγάζει η σχάρα σου, και δε νομίζουμε ότι υπάρχει κανένας που κάθεται εκεί με το πυρόμετρο και μετράει. Με λίγα λόγια, πρακτικά δε γίνεται. Άσχετα όμως με το τι θέλουν ή τι μπορούν να κάνουν οι Serial Grillers για να πετύχουν το βαθμό ψησίματος που επιδιώκουν, πρέπει να γνωρίζουν ότι είναι επικύνδυνο για τη δημόσια υγεία να ψήνεις τα burgers λιγότερο από well done, καθώς όλοι οι αρμόδιοι φορείς όλων των χωρών υποδεικνύουν το well done ψήσιμο για την εξόντωση όλων των βακτηρίων της Salmonella, E. Coli κλπ. όπως θα διαβάσετε στο σχετικό μας άρθρο στη σελίδα BURGER INTEL.
Από τα toppings, η ντομάτα ήταν ΟΚ και δε το χάλαγε, οι πίκλες ήταν η λάθος γεύση (έχουμε κάνει τάμα για άμα βρούμε τις σωστές) και το όλο αποτέλεσμα ήταν συμπαθητικό αλλά θύμιζε πάρα πολύ σπιτικό burger, του έλειπε δηλαδή αυτό το touch που έχουν τα επαγγελματικά και ξεχωρίζουν.
Το κυριότερο πρόβλημα είναι ότι δεν είχαν ρυθμίσει το μπιφτέκι να έχει το ίδιο μέγεθος με το ψωμάκι και έτσι αναπόφευκτα, ενώ δάγκωνες τελείωνε το μπιφτέκι και έμενες με τα ψωμιά στο χέρι. Είναι ένα πρόβλημα που το έχουν κι άλλα burgerάδικα. Να δείτε το παρακάτω ενημερωτικό video για να καταλάβετε.
Where is the beef?
Κοιτώντας το menu του Serial Grillers βλέπουμε ότι έχουν ένα Umami burger με μανιτάρια και μαγιονέζα με λάδι τρούφας. Παρόμοια burgers με το ίδιο όνομα συναντάμε και σε άλλα μαγαζιά π.χ. στο Burger Joint. Να πούμε ότι το "umami" είναι η 5η γεύση και κανονικά δεν αρκούν μόνο τα μανιτάρια για να τη φτάσεις. Αν όμως δεχτούμε ότι περιορίζεσαι στα μανιτάρια, δε γίνεται η δουλειά με τα agaricus ή τα portobello ή άλλες ποικιλίες που υπάρχουν στην Ελλάδα. Πρέπει να βάλεις τα σωστά μανιτάρια για να βγει το "umami". Για να μη τα λέμε όμως όλα (και τους ξυπνάμε και όλους), όποιος ενδιαφέρεται να κάτσει να το ψάξει και να τα βρει. Όσο για το λάδι τρούφας, η τρούφα έχει γίνει μόδα τελευταία (τη σπρώχνουν πολύ κάποιοι προμηθευτές φαίνεται) όπως ήταν κάποτε το φινόκιο και το βάζανε παντού (είχε καταντήσει αηδία).
Ακόμα διαβάζουμε ότι έχουν κι ένα Philly Burger όπως έχουν κι άλλα μαγαζιά. Κάποιος πρέπει πάλι να τους πει ότι δεν υπάρχει Philly Burger. Υπάρχει μόνο Philly Steak Sandwich που αλλιώς λέγεται Philly Cheesesteak) και έχει μέσα ψιλοκομμένο steak συνήθως από rib-eye, κρεμμύδια και τυρί American cheese, ή provolone ή cheez wiz (καλή τύχη να βρείτε cheez wiz αν το ψάχνετε). Αν θες λοιπόν να πουλάς "Philly Burger" και να μην είσαι καραγκιόζης πρέπει ο κιμάς σου να είναι τουλάχιστον από rib ή από short sirloin, να έχει κρεμμύδια και ένα από τα προαναφερθέντα τυριά. Αλλιώς ξέχασε το, μη το βάζεις καθόλου στο menu η βάφτισε το κάτι άλλο, υπάρχουν τόσα ονόματα, π.χ. Galatsi burger. Comprende?
