Μπαρ Μπεε Κιου review
Οι βασιλιάδες του kitsch, πρωταθλητές στην κακογουστιά και στην υπερβολή. Από που να ξεκινήσει κανείς; Από το barbecue γραμμένο στα ελληνικά; (όπου το "μπε" βελάζει κι όλας;) από το χαοτικό design του menu που μόνο που το κοιτάς ζαλίζεσαι; Από τα "μπιφτεκόψωμα"; από τα ελληνικά ονόματα στα υλικά που βγάζουν μάτια; όπως π.χ. άιςμπεργκ, δε σως, δε τσιζ; τσίκεν; στάρτερς; σουίτ τσίλι; ιν δε μιξ; ρούστερ κλπ. ή από τον κιμά σλουρπ; (τι θα πει σλουρπ δηλαδή;).
Η επίσκεψη μας στο ΜΠΑΡ ΜΠΕΕ ΚΙΟΥ έγινε αρκετό καιρό πριν τη γέννηση της ιδέας ενός blog για burger tastings επομένως το review αυτό γράφτηκε από μνήμης (λίγο ξεθωριασμένης κι όλας) οπότε ζητάμε την κατανόηση σας.
Η φήμη του ΜΠΑΡ ΜΠΕΕ ΚΙΟΥ έφτασε στ' αυτιά μας πριν από αρκετό καιρό. Μας το περιέγραψαν ως το καλύτερο burgerάδικο που υπάρχει και πως έχει και τα πιο μεγάλα burgers (αυτό μας θύμισε λίγο την Πίτα του Παππού όταν κάποτε επειδή έδινε τεράστιο σουβλάκι είχε κάνει επιτυχία). Κι έτσι είπαμε "ας πάμε" και πήγαμε ένα βράδυ Σαββάτου στο κατάστημα της Ν. Σμύρνης που ήταν κατάμεστο. Μόλις πήγαμε να παραγγείλουμε μας είπαν κάτι για αναμονή 1 ώρα. Και βέβαια μόλις το ακούσαμε απαντήσαμε με την γνωστή ατάκα του Τάκη Τσουκαλά "άντε γεια" και φύγαμε. Σε μια δεύτερη προσπάθεια, μια νύχτα καθημερινής, ενώ βρισκόμασταν σε διάλλειμα από αναζήτηση διανυκτερεύντος φαρμακείου μας είπαν "αναμονή 20 λεπτά" και φυσικά πήραν πάλι την ίδια απάντηση. Την τρίτη φορά θέλοντας να αποφύγουμε τα ίδια πήγαμε σε άσχετη ώρα στο κατάστημα του Πειραιά στην Καστέλλα και ήμασταν οι μόνοι πελάτες. Αφού τσεκάραμε το χώρο, είδαμε το grill στο οποίο ψηνόντουσαν ήδη αρκετά μπιφτέκια που προοριζόντουσαν για delivery, δώσαμε παραγγελία και και κάτσαμε. Μια απορία που δημιουργήθηκε είναι γιατί τα μπιφτέκια τους ήταν οβάλ (είχαν δηλαδή το σχήμα μπιφτεκιού ταβέρνας) και όχι στρογγυλά. Ίσως γιατί έτσι μπορεί να χωράνε περισσότερα πάνω στο grill; μάλλον δε θα μάθουμε ποτέ.
Αρκετά λεπτά αργότερα, ήρθαν τα burgers. Εϊχαμε πάρει το "Δε Αμέρικαν" κατόπιν προτροπής του ψήστη. Εκ πρώτης όψεως, φαινόντουσαν χορταστικά, ευτυχώς γιατί πεινούσαμε. Το bun ήταν τέτοιο που σωστά αποδίδουν σε αυτά τα burgers το όνομα "μπιφτεκόψωμα". Ένα είδος ψωμιού που δεν μοιάζει σε τίποτα με τα κλασσικά αμερικάνικα buns. Δε πειράζει, αφού δεν ήταν ούτε σκληρό ούτε μπαγιάτικο και ταίριαζε με το ύφος και το στυλ του μαγαζιού. Τα υλικά μέσα στο burger ήταν μπόλικα (σε αρκετές ποσότητες) και το μέγεθος του μπιφτεκιού καλό. Η πρώτη δαγκωματιά ήταν γευστική και ο συνδυασμός των γεύσεων ικανοποιητικός. Το μπιφτέκι δεν χανόταν ούτε σκεπαζόταν από τα άλλα υλικά (καλό αυτό). Ανοίγοντας το top bun μπορούσε κανείς να δει ότι τυρί δεν υπήρχε και ότι το διπλό τσένταρ που έλεγε ο κατάλογος (δυστυχώς) δεν ήταν παρά τσένταρ σως. Οι πίκλες δεν είχαν τη σωστή γεύση αλλά αυτό έχει σταματήσει να μας ξενίζει καθώς από όσο έχουμε καταλάβει οι κανονικές πίκλες δεν υπάρχουν στην αγορά. Θα μας κάνει τεράστια εντύπωση αν τις φάμε κάπου. Τα bacon, ντομάτες, κρεμμύδια και iceberg όλα ΟΚ.
Τέλος πάντων καλά φάγαμε. Και χορτάσαμε και τα burgers είχαν γενικώς ωραία γεύση. Και οι πατάτες πολλές. Καταλαβαίνουμε που οφείλεται η επιτυχία του συγκεκριμένου μαγαζιού. Στην επιτυχή εκμετάλλευση της ως τώρα απουσίας κάποιου καλύτερου και στην ποσότητα εις βάρος της ποιότητας.
Συνοψίζοντας μπορούμε να πούμε ότι αυτό που φάγαμε ήταν κάτι σαν τα burgers του Simply Burger σε πιο μεγάλο και με πιο ωραία γεύση αλλά παρέμενε όμως η εντύπωση του τυποποιημένου (όπως στο Simply) στο συνολικό αποτέλεσμα και κυρίως στο μπιφτέκι. Μετά από σκέψη και ανάλυση καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι τα μπιφτέκια τους έχουν μέσα ενδεχομένως κάποιου είδους ενισχυτικό γεύσης. Δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό από την άποψη ότι δεν υπάρχουν αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία από τέτοια προϊόντα εκτός αν καταναλωθούν σε πολυ μεγάλες ποσότητες. Είναι όμως ένα shortcut που εμείς εδώ στους burgerheads θεωρούμε cheating, αθέμιτο ανταγωνισμό και άδικο προς τα άλλα burgerάδικα που πάνε με το σταυρό στο χέρι και βάζουν σκέτο κιμά.
Για να έχουμε καλύτερη εικόνα θα πρέπει να ξαναγυρίσουμε για να δοκιμάσουμε κι άλλα από τα burgers τους, αλλά μέχρι τότε η ετυμηγορία μας είναι ότι πολλά από τα υλικά μέσα στα burgers τους είναι άσχετα με αυτά που παραδοσιακά συναντάμε στην Αμερική, όπως π.χ. mozzarella sticks, τυρί φιλαδέλφεια, κρέμα γάλακτος, χοιρινό μπριζολάκι λαιμού κλπ. και άρα ξέχνα ότι θα φας αυθεντικό burger. Έχουμε ήδη δει αρκετά σημεία και τέρατα (τερατώδη burgers, cheese bombs κλπ) από αυτό το μαγαζί. Περιμένουμε ακόμα να δούμε burger με pizza και μακαρόνια με κιμά από πάνω (ξέρω δίνουμε ιδέες). Το πιτζίζμπουρκγκερ είναι ήδη πιασμένο πάντως. Το μπέργκερ πατσάς πόδι είναι ακόμα ελεύθερο.
Επίσης το "Τζούσυ Λούσυ" που έχουν στο menu είναι ένα υπαρκτό burger στην Αμερική με ρίζες στην Minnesota από το 1954, αλλά η συνταγή του ΜΠΑΡ ΜΠΕΕ ΚΙΟΥ (μείγμα τυριών, καραμελωμένα κρεμμύδια, κόκκινη σάλτσα, μαγιονέζα, μουστάρδα) είναι εντελώς λάθος. Το σωστό έχει μέσα American cheese, ωμά ή τηγανητά κρεμμύδια (προαιρετικά), πίκλες και βούτυρο. Αυτά μόνο.
To όνομα "Μπεϊκονέϊτορ" το έχουν φυσικά δανειστεί από τα Wendy's, όπως φυσικά και το "ο πατέρας του γενναίου" μοιάζει να το έχουν εμπνευστεί από το "son of baconator" πάλι από τα Wendy's.
Τέλος, λέει ο κατάλογος ότι όλα τα μπιφτεκόψωμα συνοδεύονται από τη χειροποίητη "ΔΕ ΣΩΣ" σάλτσα την οποία μας την έδωσαν σε dunk cup (βλέπε φωτό από κάτω).
Ας μας εξηγήσουν πως το εννούν το "χειροποίητη" για να καταλάβουμε. By the way, η σως ήταν πολύ γευστική. Δε θα πούμε άλλα, το συμπέρασμα είναι ότι οι άνθρωποι δεν έχουν ακολουθήσει τους άγραφους κανόνες των burgers (τώρα τελευταία είναι και γραπτοί), ούτε έχουν καταλάβει ότι με τα burgers ισχύει η φιλοσοφία του "less is more", αλλά μάλλον έχουν προσαρμόσει τα μπιφτεκόψωμα τους στην ιδιοσυγκρασία του Έλληνα και αυτό τους έχει οδηγήσει σε επιτυχία. Μοιάζει με το success story της Pizza Fan που έχει τη χειρότερη pizza που υπάρχει και όμως είναι πρώτη σε πωλήσεις. Α, ρε αθάνατε Έλληνα, πάντα ξέρεις να διαλέγεις! (όπως τότε με τα αρνιά της Ν. Ζηλανδίας που είναι τα καλύτερα στον κόσμο, αλλά οι χασάπηδες αναγκάστηκαν να τα "βαφτίσουν" ελληνικά για να τα πάρεις...)
