Επισκεφτήκαμε αυτό το κατάστημα στα κλεφτά λίγο πριν το άνοιγμα της εστίασης που παρέμενε κλειστή για αρκετό καιρό λόγω του Covid. Είμασταν πεινασμένοι και για burgers αλλά και για μια μικρή έξοδο.
Το είχαμε ανακαλύψει ψάχνοντας για καινούριες γευστικές εμπειρίες στην περιοχή μας και διαβάζοντας διάφορα θετικά σχόλια στο tripadvisor αποφασίσαμε να πάμε. Μάλιστα πριν πάμε βρήκαμε και το menu τους που μας φάνηκε ενδιαφέρον και μας έκανε εντύπωση το ότι είχαν πατατόψωμο, κάτι που δεν είχαμε ξανασυναντήσει μέχρι τότε. Είπαμε "είναι δυνατόν να υπάρχει τόσο καλό μπεργκεράδικο κοντά μας και να μη το ξέρουμε;"
Ψάχνοντας να το βρούμε το προσπεράσαμε κανα-δυο φορές και πράγματι είναι κάπως καμουφλαρισμένο, δύσκολο να το δει κανείς περνώντας. Δεν ξέρω αν δουλεύει καθόλου με περαστικούς στο στυλ "είδα φως και μπήκα-δώσε ένα burger να φάμε" ή πάνε μόνο αυτοί που το έχουν ακούσει και το ψάχνουν, όπως κάναμε κι εμείς.
Την πρώτη φορά που πήγαμε το μαγαζί ήταν κλειστό για το κοινό. Υπήρχε ένα τραπέζι που είχαν βάλει μπροστά στην πόρτα για να εμποδίζουν την είσοδο και από πίσω 2 ευγενικές κοπέλες πήραν την παραγγελία μας για take away.
Πήραμε τα βασικά cheeseburgers έτσι για τη δοκιμή. Η πρώτη εντύπωση ήταν θετική. Το μπιφτέκι είχε τη νοστιμιά που περιμένεις από ένα καλό burger και το ψωμί ήταν φρέσκο και μαλακό. Το αρνητικό όμως ήταν ότι το ψωμί είχε μια έντονη λαδίλα που το έκανε βαρύ και μπουχτιστικό. Φύγαμε υποσχόμενοι να ξαναπάμε να δοκιμάσουμε ξανά για να καταλάβουμε περισσότερα.
Τη δεύτερη φορά που πήγαμε είχε ανοίξει η εστίαση και μας άφησαν να μπούμε. Όταν μπήκαμε το μαγαζί δε θύμιζε και πολύ μπεργκεράδικο (ούτε από μέσα, ούτε απ'έξω) και ήταν άδειο. Είτε γιατί ότι ο κόσμος ήταν ακόμα φοβισμένος από τον Covid ή γιατί δε θα ήταν και νορμάλ ώρα για μεσημεριανό ή βραδυνό (μόνο κάτι άρρωστοι σαν εμάς ψάχνουν για burgers σε άσχετες ώρες). Από ότι καταλάβαμε όμως το μαγαζί ήδη έφτιαχνε παραγγελίες για delivery. Ρίχνοντας μια κλεφτή ματιά μέσα στην κουζίνα μπόρεσα να δω τον μάγειρα να πατάει τον κιμά πάνω στην πλάκα με ένα μπάτη (ξέρεις αυτό που έχουν οι χασάπηδες και χτυπάνε τις μπριζόλες). Πατούσε τα μπιφτέκια μαλακά πάνω από μια φορά το καθένα και τα άπλωνε πάνω στην πλάκα, αλλά χωρίς να το παρακάνει. Ο λόγος φυσικά που κοίταξα ήταν για να δω αν θα τρώγαμε smash burgers ή κάτι άλλο. Δεν ήταν smash, η τεχνική του ήταν λάθος. Η σερβιτόρα με είδε που κρυφοκοιτούσα και μου έριξε ένα απειλιτικό βλέμμα, οπότε εγώ άρχισα να σφυρίζω αδιάφορα.
Μετά από μερικά λεπτά και κάτι διαφωνίες αν έπρεπε να πάρουμε μπύρες ή coca-cola η παραγγελία μας ήταν έτοιμη. Πήραμε τα burgers και πήγαμε να τα φάμε στο αυτοκίνητο. Ήταν νόστιμα και χορταστικά αλλά υπήρχε κάποια ανεξακρίβωτη γεύση που είχε να κάνει με το κρέας η οποία δεν ήταν και πολύ ευχάριστη. Το κυριότερο φάουλ ήταν πάλι το ψωμί που παρέμενε μπουχτιστικό. Τα ψωμάκια όμως τα έφτιαχναν μόνοι τους και 1000 μπράβο τους γι αυτό. Από όσα καταλάβαμε το ψωμί είχε μέσα πουρέ πατάτας όπως υπεδείκνυαν άλλωστε και οι περισσότερες συνταγές στο διαδίκτυο.
Σε γενικές γραμμές το 29 δίνει ένα αξιοπρεπές burger αν το συγκρίνεις π.χ. με τα Goody's ή τις σαβούρες που τρώγαμε στα 80s. Έχουν κάνει αρκετά καλή δουλίτσα και έχουν πιάσει το vibe της νέας εποχής των burgers από αρκετά νωρίς. Δεν νομίζω να υπάρχει, από αυτά που έχουμε δοκιμάσει, κάτι καλύτερο στην περιοχή του. Οι πολλές θετικές κριτικές του όμως είναι μάλλον υπερβολικές. Από την άλλη είναι ίσως αισιόδοξο (για τους μαγαζάτορες) ότι ο κόσμος μπορεί να είναι ικανοποιημένος και με λιγότερα. Εμείς όμως όχι. Ήμασταν ήδη σε άλλο επίπεδο και ψάχναμε κάτι σαφώς καλύτερο, κάτι που να μας εντυπωσιάσει...